De eerste dag van de avondvierdaagse was afmattend door de verschrikkelijke hitte..... ik kan er niet tegen en dan 5 km. lopen is wat veel. De 10 km. had een aangepaste route i.v.m. mogelijk onweer..... heel slim lieten ze die 2X een vijfkilometerroute lopen waarbij ze dus tussendoor terugkwamen bij het startpunt en dan kon bekeken worden of die kans op onweer (nog) aanwezig was. De onweersbui in de vroege ochtend had weinig verkoeling gebracht.
Ik had meer dan genoeg aan de 5...... na afloop plofte ik neer op een tuinstoel bij vriendin (ik liep met haar dochter, ze wonen dichtbij het startpunt en ik zet dan daar mijn fiets neer).... het was heerlijk koel in die tuin en ik dronk een paar flinke koppen thee en nog wat slokken van mijn verfrissende komkommerwater. Pfffff....... ik kwam een beetje bij!
Daarna naar huis, mijn natte (van het zweet) kleding in een sopje, frisse douche en op tijd beneden om naar RVS te luisteren, een radioprogramma op maandagavond dat ik altijd via de computer volg en waarbij ik reageer op RVS-facebook. Ik zat te luisteren, mijn ogen kon ik niet openhouden, mijn benen deden pijn... ik besloot een half uurtje te gaan liggen, niet slapen, alleen liggen luisteren. Het lukte, een half uurtje later was ik voldoende opgeknapt om het resterende deel van de uitzending weer bij mijn laptop te zitten. Daarna op de bank tv luisteren.... het duurde niet lang of ik sliep.......
....... "HÉ....SODEMIETER OP" riep ik ineens een paar uur later en sprong slaperig overeind. Als ik zoiets roep is er wat aan de hand!
Mijn bamboe windgong bij de achterdeur (binnen) ging luidkeels tekeer. Ik kon daar maar één oorzaak voor bedenken: Er was iemand die de achterdeur open had gekregen en naar binnen wilde, vandaar mijn uitroep! Grote griezels, een inbreker.... er valt bij mij niet veel bijzonders te halen, maar blijkbaar wilde iemand dat toch met eigen ogen zien..... hij moest weg!!!!
Ik ging er vanuit dat iemand die mij hoorde roepen gelijk de benen neemt, dus ik deed het gordijn open om de schade op te nemen...... de bamboe windgong maakte nog steeds geluid..... ik keek verbaasd en schoot in de lach..... de grote parasol die binnen bij mijn achterdeur achter het gordijn staat was omgevallen.... en tegen de windgong aangekomen..... pffffffffff. Nu maar hopen dat niemand mij gehoord heeft.... stel je voor dat iemand de politie belt.... misschien riep ik niet zo hard, ik sliep tenslotte nog half! Niks aan de hand dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten