Superpuinhoop (Punt 21-06-2006)

Een gouwe ouwe van web-log:

In 1978 ben ik getrouwd en omdat er in Monnickendam voorlopig nog geen huis voor ons was, hebben we eerst zo'n 2 jaar in Purmerend gewoond. Ik kwam daar toen regelmatig bij de Miro-supermarkt (in hetzelfde pand zitten nu meerdere winkels, maar toen was het 1 heel grote winkel). Als ik daar kwam gebeurde er regelmatig iets raars: Ik kwam een keer op een warme zomerdag buiten met mijn winkelwagen toen ineens die kar het begaf, dat deel dat naar binnen klapt als je ze in elkaar schuift, klapte nu naar buiten. Het gevolg was dat al mijn boodschappen op straat lagen en een fles cola die blijkbaar op de dop gevallen was en vervolgens weer rechtop stuiterde, had een heel klein gaatje in de dop en stond te spuiten als een oliebron, tot groot plezier van de wespen die er in grote zwermen op afkwamen. Met moeite kreeg ik mijn spullen weer in de kar, ondertussen natuurlijk die klep tegenhoudend. Die fles cola heb ik maar laten staan. Toen ik alles in de auto had heb ik mopperend de kar binnengebracht, met de mededeling dat dat ding rijp voor de schroothoop was. Na een laconiek "O, zet maar neer" melde ik dat er nog een colafles stond te spuiten en mocht ik een nieuwe fles pakken. Ik vergat te zeggen dat ik ook weekbladen had gekocht die helemaal doorweekt waren. Een andere keer zag ik in de diepvries een zakje paprikastukjes, omdat ik dat nog niet kende, wilde ik dat wat beter bekijken. Ik pakte die zak en gelijk lag heel de diepvries vol met paprikastukjes omdat er een gat in die zak zat. Maar het ergste was toch wel kort daarna: Ik loop in het "flessen vruchtensappad" op mijn gemak te kijken wat ik in huis zal halen voor mijn mans verjaardag, ik kijk naar de bovenste plank en zonder dat ik iets aanraakte stortte alles naar beneden. Glas en vruchtensap spatten alle kanten op. "Niets zeggen, gewoon doorlopen", zei iemand zachtjes achter mij. Ik kwaad: "Wat nou doorlopen, ik heb niks gedaan". Het leek wel of ik daar "het boze oog" had. Ik durfde bijna niets meer aan te raken.

*********

Blijkbaar is er niet zoveel veranderd, want dinsdag was ik in onze plaatselijke supermarkt en pak met één hand een doosje pitloze druiven, floept ineens het deksel eraf. De druiven werden zo ongeveer gelanceerd en lagen verspreid tussen het fruit. Ik ben nog een hele tijd bezig geweest alle druiven weer te verzamelen. Ik begin nu toch te vermoeden dat het aan mij ligt, helaas.