Lang geleden, ik woonde nog bij mijn ouders en had nog niet eens verkering, kocht ik een keer een supermes! Vlijmscherp was het, dat was eens wat anders dan die messen die mijn moeder in de keuken had, deze bewaarde ik vast voor mijn uitzet!
Trots kwam ik er mee thuis en mijn vader wilde direct uitproberen of het echt zo goed was en pakte een stuk spek met zwoerd en ging daar mee aan tafel zitten om een plakje eraf te snijden!
Nou echt, het mes was geweldig!!! Het sneed met het grootste gemak door het spek, het zwoerd, het aluminiumfolie en............... en het geborduurde kersttafelkleed van mijn moeder!
Vele uren had ze daaraan gewerkt en nu zat er een gat in!!
Geschrokken keken we elkaar aan.
Mijn moeder was niet thuis, dus we konden even nadenken en mijn vader vond de oplossing!
Hoewel hij nog nooit naald en draad in handen had gehad, borduurde hij een extra hulstblaadje over het gat heen, aan de achterkant een pleister om het geheel een beetje bij elkaar te houden en stevigheid te geven!
Het was minder mooi geborduurd dan de rest van het kleed, maar het was toch heel knap gedaan en het viel niet zo snel op.
Het duurde daarom lang voor mijn moeder het doorhad (ze zag die pleister aan de achterkant) en toen wist ze niet of ze kwaad moest worden of lachen!
Later kon ze er in elk geval om lachen en vaak heeft ze het verhaal verteld!
:-) :-) :-)
BeantwoordenVerwijderenGrijns
BeantwoordenVerwijderen