Woensdag ging ik even winkelen, ik had nog een cadeautje nodig. Nee, geen Sinterklaascadeautjes, die heb ik al, ik had een verjaardagscadeau nodig.
Natuurlijk zit er altijd de kans in dat ik nog een geweldig Sint- of Kerstcadeautje tegenkom, dus mijn pinpas moest mee, hoewel er nog nauwelijks iets op mijn rekening stond (ik mag rood staan, maar liever niet natuurlijk, ik wilde proberen het met mijn contanten te redden).
De eerste bus die kwam zou niet bij het winkelcentrum komen, maar ik besloot toch mee te gaan en dan in Broek over te stappen, daar stoppen veel meer bussen, dat gaat meestal sneller dan wachten!
(Vroeger ging ik altijd met de auto daar naartoe, maar tegenwoordig pak ik meestal de bus, die stopt vlakbij de winkels!)
Ik hoefde daar niet lang te wachten, vrijwel meteen kwam er een bus aan. Ik stapte in en de passagier achter mij vroeg aan de chauffeur: "Stopt u in noord?" Tot mijn verbazing wist hij het niet, hij moest het even nakijken!
De bussen die NIET in noord stoppen rijden een andere route, het lijkt mij toch wel handig als hij weet hoe hij rijden moet! Of heeft hij een soort routeplanner die aangeeft wat de volgende halte is?
In Noord (winkelcentrum "Boven 't IJ" in Amsterdam-Noord om precies te zijn) bleek al bij de eerste winkel dat er een pinstoring was die al vele uren aan de gang was: "Het hele plein mevrouw, maar uit de muur lukt wel!"
Hoewel ik niet van plan was te pinnen vond ik dit toch vervelend, want nu had ik geen reserve (erg veel contanten had ik ook niet).
In een andere winkel stond de radio aan en daar hoorde ik dat het een landelijke storing was.
Ik was zorgvuldig aan het uitrekenen voor hoeveel geld ik in mijn mandje gooide. Geen spullen die ze altijd hebben en niet in de aanbieding zijn, tenzij ik ze dringend nodig had. Bij de kassa zag ik een andere klant pinnen......heeeee, dat is gek. Ik vroeg: "Hebben jullie geen last van de storing?" "Storing???? Nee hoor, nergens last van!" Dat is gek!
Dan maar pinnen, want dan houd ik iets meer contanten over, dat voelt toch wat prettiger als ik waarschjnlijk in geen enkele andere winkel kan pinnen!
Bij de volgende winkel pinde ook iemand en weer keek ik verbaasd, maar daar hadden ze wel last gehad, de storing was net voorbij!
De derde landelijke storing in twee maanden, dat wordt een echt probleem (schijnt door het "nieuwe pinnen" te komen).
Ik kwam ook nog een paar bekenden tegen die ook aan het winkelen waren, dus ik heb nog even lekker staan kletsen.
Toen werd het toch wel tijd om te lunchen, een broodje bij de Hema, dat kon er nog wel vanaf.
Ik vond een plaatsje op een bank, lekker in een hoekje.
Er kwam iemand die keurig zijn blad wilde opruimen, maar alles was vol.
Verderop riep iemand nogal hard: "Zet maar neer hoor, u heeft er genoeg voor betaald, zet maar op het tafeltje, ja hoor, het kost niet niks en u heeft uw best gedaan, ja, zet maar neer!!" Het bleek een andere klant te zijn, die vervolgens luikeels met de reclame meezong: "ECHT HEMAAAA".
Zijn maatje stond in de rij en hij riep eens: "Zeg, moet die thee nog gemaakt worden, wat duurt dat lang! Neem je er wel een koekie bij, voor mijn suiker, anders ga ik onderuit. ECHT HEMAAAAA!!"
Hij draaide zich weer om en riep naar niemand in het bijzonder: "Het is wat dat ouder worden, een onderzoek hier, een fotootje daar, sorry meneer, we hebben weer een vlekkie gevonden, nou, ik wil het niet meer, ik doe het niet meer! Laat mij maar wegteren, van mij hoeft het niet meer, ik vind 'r niks meer an!!!"
Ineens klonk luid en duidelijk door de luidsprekers: "Mevrouw Dekker... telefoon!" Hij hielp mee: "Mevrouw Dekker! Mevrouw Dekker!" en hij rijmde er nog iets achteraan over een wekker. Ik vertelde maar niet dat ik Dekker heet.
Zijn maat kwam met de thee en het werd even rustig.
Mijn broodje was ondertussen op en ik wilde vertrekken. Ik pake mijn spullen bij elkaar en liep langs zijn tafeltje waar hij mij luidkeels aansprak: "Zo mevrouw, gaat u er vandoor?? U vindt er geen reet meer aan?" "Ach, ik kan moeilijk de hele dag blijven zitten" antwoordde ik hem. Vevolgens stonden hij en zijn maat ook op om op mijn plekkie te gaan zitten, want dat was een superplek!
Nog even langs Blokker om eindelijk de oliebollenkraam te kopen waar ik al jaren naar kijk en de pepernotenpot die ik vorig jaar wel een paar keer cadeau gegeven heb, maar die ik voor mijzelf te duur vond. Nu kon het, want ik had cadeaubonnen gekregen en als ik ze allebei kocht, hoefde ik maar één euro bij te betalen!!!!
Alles met elkaar had ik niet te veel geld uitgegeven, ik stond niet rood en had nog iets in mijn portemonnee, maar ik had wel het cadeautje en nog een paar leuke en handige dingetjes! Dat red ik wel tot er weer geld op staat! * Geef mijzelf een schouderklopje*
Even later bij de bushalte zaten diezelfde bekenden van eerder al op de bus te wachten, zodat we weer even verder konden kleppen.
In de bus bleef het scanaparaat hangen op de verkeerde halte (2 haltes eerder), zou mijn reis nu goedkoper zijn geweest?
Rare dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten